Nuda? – Nie, dziękuję!

Szczegóły: Opublikowano: 02-10-23; Autor: Pedagog szkolny

Prace uczestników szkolnej akcji

"NUDA – NIE, DZIĘKUJĘ!

MÓJ SPOSÓB NA SPĘDZANIE WOLNEGO CZASU”

Hanna Łucja Drejer z klasy 6b

Paweł i Piotr Sienkiewicz.z klasy 5c

KWARANTANNA

Kwarantanna dni pierwsze -

zaczynam pisać wiersze.

Izolacji dzień dwudziesty -

on-line mamy lekcje i testy.

Koronaferie dni pięćdziesiąte -

straciłam urodziny dwunaste, nie dziesiąte.

Wirus ziemią już trzy miesiące włada,

czekam, aż w końcu będę rada,

będę cieszyć się wielce

czytając w szkolnej bibliotece

lub siedząc na lekcji z uczniami

mówiąc: "końmi, nie koniami!"

Zbyt szybko dni te upływają,

przynajmniej takie wrażenie sprawiają.

Lecz pozwólcie podzielę się sugestią,

że nie tylko moją kwestią

jest ratowanie naszego kraju,

nawet w takim dziwnym maju.

Już łączę początek z końcem:

Nie wychodźcie z domu, nawet jeśli świeci słońce!

W MOIM DOMU

W moim domu w środku wsi nikt się już nie boi.
Wszyscy razem cieszą się i bawią się do woli:
ganiają się z psami i jeżdżą rowerami.
Gotują obiady, kolacje, śniadania,
w domu rządzi wesoła brygada.
Gramy w warcaby, scrabble, chińczyka.
Gdy komuś się nudzi, idzie i czyta.
U nas w domu nigdy nudy nie ma,
zawsze coś robimy, pomagamy komu trzeba.

W moim lesie na spacerze,
zawsze spotkam jakieś zwierzę.
Czy to sarna czy to lis, nie wiem, co zobaczę dziś.
Wirus nie jest straszny nam,
gdy do zrobienia tak dużo mam.

Prace Basi Niewiadomskiej, kl.4a

AdmirorGallery 4.5.0, author/s Vasiljevski & Kekeljevic.