29 listopada to wigilia św. Andrzeja. Dawniej dziewczęta wróżyły sobie przyszłość, narzeczonego… A dzisiaj 1b przypomniała tę polską tradycję.

Była wróżba z sercem, które należało przekłuć szpileczką, by dowiedzieć się, jakie jest imię sympatii; była wróżba z czarodziejskimi przedmiotami, magicznymi kolorami i, oczywiście, wróżenie z butów. Za drzwi wyszedł but Arianki i Jasia. Sprawdzaliśmy też, czy spełnią się nasze marzenia. W role wróżki wcieliła się wychowawczyni. Na zakończenie każdy wylosował magiczną karteczkę, na której ukryte było imię wybranka/wybranki. Wystarczyło potrzymać karteczkę nad płomieniem, a imię się pojawiało… To istne czary!

Żeby wróżby wyszły, mówiliśmy przysłowie: „Andrzeju, Andrzeju, wróżb naszych dobrodzieju…”